wandelen andersom
je oude ietwat sleetse lieve lach
wedijvert met het zonnetje
jij wint glansrijk
zo blij stralend
we gaan samen freewheelen
rolstoelracing slow tempo
ik duw jij kwebbelt
toch schaduwt je vreugde weg
bang dat je mij beperkt
door het meenemen
in jouw steeds kleinere wereld
nee nee nee lieverd
andersom juist helemaal andersom
jouw pure genot
van mama-eend met haar elf
wiggel wiegel waggel kotertjes
maakt mijn wereld
zo heel veel ruimer
ik mocht even met je meelopen op jouw pad
heel erg dankjewel daarvoor!
han weinberg
Lieve Han,
Dank je wel weer voor je mooie gedicht, mooi neergezet, lief en krachtig.
Je bent een bijzondere vrouw, blij om je te mogen ontmoeten
Marita