en toch…..
schilvers wittig blinkend ruitgeglinster
krab mijn handen nattig kil
en toch…..
ruik ik knapperig vlaagjes verse fris
even beloftevol gehangen in de lucht
diep verborgen in een hoekje
lieve lente, ik zoek je
zacht melkmistig waas
gedempte velden stil
en toch…..
zie ik piepgroen sprietje
even beloftevol nog niet erg lang
diep verborgen in een hoekje
lieve lente, ik zoek je
blanke sneeuwschrik in mijn nek
onderdruk gesnerpte gil
en toch…..
hoor ik aarzelend tjielpje
even beloftevol kort en vlug
diep verborgen in een hoekje
lieve lente, ik zoek je
viesadem licht poederig op mijn bevroren sjaal
koude venijnig happend in mijn bil
en toch…..
voel ik dat zachte briesje
even beloftevol strelend langs mijn wang
diep verborgen in een hoekje
lieve lente, ik zoek je
ijsvliesje dunnig op de bleke plas
plots deze witte wintergril
en toch…..
proef ik je een drupje glitterpil
even beloftevol omdat ik zo verlang
dieperdiepst verborgen in mijn hoekje
lieve, lieve lente, ik zoek je!
han weinberg
mooi gezegd,maar nog even geduld
Hallo Han,
weer een prachtig gedicht van jouw hand, steeds mooi om te lezen hoe jij je beleving beschrijft.
Gr. Jacques.