Marianne, Jacques en familie, vrienden maart 2018: veel liefs

weerzien

ik ben veel
veel te veel
alleen
te weinig jou
veel te weinig jou
hier om mij heen

je bent dood
of aan het werk
of net als ik
dwalend in je eigen
zuilen-zielen-kerk

volhardend zoek ik jou
ik weet dat ik je ken
puzzelstukjes zullen schuren
voordat ik passend bij je ben

de klok tikt deukjes in mijn tijd
wij “ikken” zijn met velen
maar ooit, ik weet het zeker
zal ik jou vinden
om samen stil te helen

gedicht: han weinberg